Ik kwam thuis van mijn werk gisteren en vond mijn kinderen huilend onder aan de trap. Het kuikentje was dood. We hadden twee kuikens. Een haantje en een hen. De haan was wit en van Bassie. Hij overleed gisteravond aan een gebroken nek. Het duurde even voordat we door haden wat er was gebeurt. De kinderen speelde met de kuikens in de woonkamer en Ladonna was in de tuin. Het kuikentje van Bassie was gevallen. Bassie had hem in de lucht gegooid met de onwetentheid van een kleuter en had hem helaas niet opgevangen. Het was een echt familie drama. Ladonna was woedend en voelde zich schuldig dat ze er niet bij was gebleven. Sebastiaan bleef maar zegen "koop me een nieuwe...". Ik heb het maar gebruikt om de kinderen iets te leren over de dood en over voorzichig zijn met dieren. Ik heb mijn eigen verhaal verteld dat ik per ongeluk als kind een mus dood schoot met een papieren pijltje in Heusden. Ik had er een naald in gedaan als scherp voorwerp. En schoot toen ook in mijn onwetendheid een mus uit de lucht. Daar was ik zeer van onder de indruk. Ik heb het nooit meer gedaan. Ik hoop dat ze er beiden een les van leren. Natascha wou vanochtend het kuiken weer opgraven om er mee te spelen. Ze had het niet echt begrepen. We hebben het in de tuin begraven. Bassie heeft er echt wel iets van begrepen volgens mij. Nou hopelijk morgen weer vrolijk nieuws.
Kus Vincent
1 comment:
Zielig hoor, maar ook een hele mooie foto van een moment dat hem waarschijnlijk wel bij zal blijven...
Heel veel liefs dominique
Post a Comment