Nederlands onderweg

Ik fietste gisteren door San Francisco en zag opeens een regel Nederlands op een mural. Het was een civil rights mural. Hier dus de foto. Ik heb maar weer de permissions en passwords uit geschakeld want er zijn teveel mensen die mijn blog niet kunnen vinden of bereiken. Mijn moeder en vader hebben veel moeite om op mijn blog te komen en daar schrijf ik het voor. Dus hierbij maar weer open voor de hele familie en vrienden. Ik blijf gewoon lekker in het Nederlands schrijven hoor. Want het is vooral voor mijn vrienden in Nederland en mijn broer en zussen. Het zou leuk zijn als iemand zo nu en dan een note kan achterlaten zodat ik kan zien we er op mijn blog komt. Ik weet bijvoorbeeld dat Hanske mijn blog leest en Annemieke in Minnesota. Maar heb nog nooit iets terug gehoord. Je moet SAVE drukken nadat je iets schrijft anders komt het niet op mijn website. Enfin. Roland heeft griep en ik ga weer even als vader voor hem zorgen. Hij heeft lang genoeg geslapen (de hele ochtend van 9:30 to 12:30). Dikke kus en tot snel. Vincent